Kazimierz bardzo szybko zaczął się rozwijać, otrzymał liczne przywileje, zaczęły powstawać mury obronne z bramami. Szybko przystąpiono też do budowy potężnych kościołów: Bożego Ciała i św. Katarzyny.
Dziś Kazimierz, od XIX w. jedna z dzielnic Krakowa, znany jest głównie dzięki swojej żydowskiej części, powstałej w XV w. - to nasze Oppidum Judeorum - Żydowskie Miasto. Pierwotnie jednak miasto było chrześcijańskie, a dzielnica żydowska to tylko jego niewielka część. Kazimierz jest bardzo ważnym punktem na religijnej i historycznej mapie Polski. To właśnie tu znajduje się Skałka – miejsce męczeńskiej śmierci św. Stanisława ze Szczepanowa, miejsce jego kultu i miejsce, do którego od lat zdążają rzesze pielgrzymów, by prosić o jego wstawiennictwo. To legenda św. Stanisława dawała Polakom nadzieję w trudnych chwilach na to, iż Polska, najpierw podzielona na dzielnice, a wieki potem na zabory, odzyska jedność i niepodległość. Skałka to także „Canossa królów Polski”, miejsce, do którego królowie pielgrzymowali w czasie koronacji, odbywając pokutę za poćwiartowanie biskupa przez Bolesława Śmiałego. W Skałecznej krypcie znajdują się Groby Zasłużonych Polaków. Tutaj od końca XIX w. spoczywają wielcy, zasłużeni dla nauki i kultury naszego kraju: Jan Długosz, Stanisław Wyspiański, Józef Ignacy Kraszewski, Wincenty Pol, Adam Asnyk, Czesław Miłosz i in.
Kazimierz chrześcijański, to nie tylko Skałka i św. Stanisław. Tu niemal każdy kościół ma swojego świętego: kościół Bożego Ciała – bł. Stanisława Kazimierczyka, a św. Katarzyny bł. Izajasza Bonera. Z Kazimierzem związany był również św. Brat Albert ( Adam Chmielowski), założyciel przytuliska dla bezdomnych, które znajduje się tutaj do dzisiaj.
Zapraszamy Państwa na spacer po tej jakże urokliwej części Krakowa, której historia zamknięta została w licznych legendach i opowieściach.